Szyję sobie już czwarty raz

Witajcie!

Miesiąc temu Renia zaproponowała nam, żebyśmy poćwiczyły pikowanie. Nie wiem kiedy ten czas zleciał i tym razem szyłam na ostatnią chwilę. Zaczęło się niewinnie. Postanowiłam uszyć rękawicę kuchenną. Odrysowałam rękę dodając spory zapas. Porównałam to rękawicą, którą uszyłam już jakiś czas temu i.... dodałam jeszcze większy zapas. Wycięłam ten kształt z materiału i z ociepliny. Zabawa zaczęła się przy pikowaniu i przyznam, że niewiele brakowało, żebym zaczęła pisać rozpaczliwe maile do Reni. 

A było tak: zbuntował mi się flamaster do tkanin. Wszystko co narysowałam znikało w ciągu minuty. Stwierdziłam, że może mój flamaster jest już przeterminowany i pikowałam w ten sposób, że rysowałam jedną linię, szybciutko szyłam, rysowałam drugą linię, szyłam itd. Trochę czasu mi to zajęło. Ale najgorsze było jeszcze przede mną. Postanowiłam wyprasować moje wypociny. Wtedy te wszystkie linie w magiczny sposób stały się BARDZO widoczne. Bardziej niż zaraz po narysowaniu. I nie chciały zniknąć. Po kilku godzinach nadal były widoczne i zaczynałam z przerażeniem myśleć, że trzeba będzie uszyć nową rękawiczkę. Pod wieczór wpadłam na pomysł, że może trzeba to zamoczyć. Zaczęłam nawet lekko pocierać najbardziej widoczne linie szczoteczką. Mąż się trochę zdziwił ("już pobrudziłaś tą rękawiczkę"). Po chwili ślady flamastra zaczęły znikać, a ja mogłam odetchnąć z ulgą. 

Czy Wy też miałyście podobne przygody z tymi flamastrami?

Lamówkę od spodu przyszyłam ręcznie. Wolałam nie ryzykować z szyciem tego na maszynie. 

Pozdrawiam Was gorąco.